ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ

της Ευανθίας Μπαϊράμη

Ο ρατσισμός και η προκατάληψη είναι δυο έννοιες όμοιες. Η προκατάληψη είναι η μεροληπτική και άδικη γνώμη για κάτι που έχει διαμορφωθεί από πριν και ο ρατσισμός είναι

θεωρία που έχει ως βασική αρχή της τον διαχωρισμό των ανθρώπινων φυλών σε ανώτερες και κατώτερες. Όπως και να’χει και τα δύο εισβάλουν στην καθημερινή μας ζωή και εμείς οι ίδιοι γινόμαστε καθημερινά ρατσιστές.

Σύμφωνα με τον ρατσισμό υπάρχουν φυλές με φυσική και πνευματική ανωτερότητα, οι οποίες έχουν αναφαίρετο το δικαίωμα της προόδου σε βάρος των κατώτερων φυλών, που από την φύση τους είναι προορισμένες να ζούν υπο καθεστώς σκληρής εκμετάλευσης. Ο ρατσισμός είναι μια αντιεπιστημονική θεωρία, που στηρίχθηκε στην αντίληψη της υπεροχής ορισμένων τάξεων και φυλών και στα πλαίσιά του σημειώθηκαν απάνθρωπες ενέργειες σε βάρος όσων βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση. Η εμφάνισή του ανάγεται στα πρώτα χρόνια της δουλείας, ενώ κατα την διάρκεια του μεσαίωνα είχε ήδη διαμορφωθεί μια ρατσιστική αντίληψη, που διασφάλιζε την κληρονομική υπεροχή των ευγενών. Την εποχή της αποικιοκρατίας, οι ρατσιστικές αντιλήψεις παρουσιάστηκαν ως πρόσχημα για να αιτιολογηθεί η εκμετάλευση των ιθαγενών της Αφρικής, της Αυστραλίας, της Ν. Ασίας και τα λοιπά. Παρά τους αγώνες πολλών διεθνών κινημάτων, ο ρατσισμός στην σκληρότερη μορφή του υφίσταται και σήμερα στη Ζιμπάμπουε και στην Νοτιοαφρικανική Δημοκρατία (Πραιτόρια), όπου αποκλείονται οι νέγροι από την πολιτική και πνευματική ζωή, εξακολουθούν να υφίστανται αοάνθρωπη εκμετάλλευση και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Το καθεστώς του Απαρτχάιντ εξακολουθεί να αγνοεί την διεθνή κατακραυγή, που εκδηλώθηκε με τις συσκέψεις της Ουνέσκο, με την 25 Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, με την ανακήρυξη του 1971 ως διεθνούς έτους κοινών ενεργειών κατά των φυλετικών διακρίσεων. Σημερα έχει επιστημονικά αποδειχθεί ότι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, με βάση τα οποία γίνεται η δι΄κριση σε φυλές, δεν επηρεάζουν την εξέλιξή τους, η οποία καθορίζεται από τις ευρύτερες κοινωνικές συνθήκες.

Όλοι οι άνθρωποι λίγο πολύ είμαστε ρατσιστές. Έχουμε μεγαλώσει με τις προκαταλήψεις, δηλαδή με αρνητικές αντιλήψεις και εικόνες για άτομα άλλων ομάδων, που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα.

Είμαστε ρατσιστές συνήθως προς τα άτομα που έχουν διαφορετική ενδυμασία, φυλή, ηλικία, θρησκεία, χώρα προέλευσης, διαφορετικό κοινωνικό στρώμα ή ακόμα και σε άτομα που έχουν προβλήματα υγείας. Έχουμε αναρωτηθεί όμως ποτέ για ποιό λόγο είμαστε ρατσιστές; Δεν το νομίζω. Απλά μας έχει καρφωθεί στο μυαλό ότι οι άνθρωποι οι οποίοι έναι αλλοδαποί, λόγω του χρώματός τους είναι διαφορετικοί απο εμάς και πως δεν είναι καλοί άνθρωποι. Επίσης πολλοί είμαστε ρατσιστές και με τους ανθρώπους που έχουν κάποια προβλήματα υγείας ή κάποια προβλήματα κινητικότητας και καθυστέρησης και έτσι τους κάνουμε να νοιώθουν άβολα και να μην μπορούν να κάνουν φίλους, με αποτέλεσμα να είναι μόνοι.

Όλοι μας όμως θα πρέπει να στηρίξουμε αυτούς τους ανθρώπους κάνοντας το πρώτο βήμα για ένα αντιρατσιστικό αύριο και δίνοντάς τους ένα χέρι βοήθειας σε όσους μας χρειάζονται. Αν πραγματοποιηθούν όλα αυτά θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι και θα σβηστεί ο ρατσισμός απότις ζωές μας.